Sezam niełuskany vs. łuskany

Sezam łuskany (góra)
i jasny niełuskany (dół)

Czy wiesz, że najczęściej spotykane nasiona sezamu to sezam łuskany? Niełuskany też jest dostępny, tylko trudniej. Niełuskane i łuskane nasiona różnią się głównie kolorem i mogą wyglądać bardzo podobnie - usuwana łuska jest bardzo cienka. Łuskany sezam jest o wiele bielszy, nawet nieco przezroczysty. Ten na bułce z McDonalda prawie się świeci. Niełuskany jest bardziej matowy i jego różne odmiany mogą mieć różne kolory: biały, różne odcienie brązowego, szarego, czerwonego lub czarny. Czarny jest na pewno sezamem niełuskanym. Pod czarną łuską kryje się białe nasionko.

Co za różnica, łuskany czy nie? W zawartości cennych minerałów, przeciwutleniaczy i w bogactwie smaku, oczywiście na korzyść niełuskanego. W zastosowaniach leczniczych największym uznaniem cieszy się czarny sezam. Jest niezwykle bogaty w wapń, żelazo, magnez, fosfor i inne korzystne substancje. Tradycyjna medycyna chińska poleca stosowanie czarnego sezamu jako budujący tonik, przy wychodzeniu z ciężkich, wyczerpujących chorób, leczeniu zaparć, wspomagająco na ruchy jelit. Nasiona czarnego sezamu to popularny dodatek w kuchni japońskiej, chińskiej i koreańskiej, często wykorzystywany jako dekoracja, na przykład sałatek.

Nasiona sezamu najlepiej smakują uprażone. Uprażone i zmiażdżone z niewielkim dodatkiem soli są świetną przyprawą prawie do wszystkiego (patrz przepis dietawarzywnoowocowa.pl: Gomasio - sól sezamowa).

Olej sezamowy i sezam jest znany z wyjątkowej odporności na jełczenie. Łuskany sezam już nie jest taki odporny i powinien być przechowywany w lodówce.

Nasiona sezamu to główny składnik tahini - pasty sezamowej, która jest z kolei jednym z głównych składników hummusu. Specjaliści od tradycyjnej medycyny wschodu zalecają unikanie tahini z łuskanego sezamu.

SK

Podobny temat: Ryż brązowy vs. biały